زیبا ترین روزپاییزی

نازنینم بعدازشش سال انتظارروز88.1.2یکی ازبهترین روزهای زندگیمون شدچون فهمیدیم که خداوندلطفش شامل حالمون شده وقراره به زودی یه فرشته ازآسمون بیادوگرما بخش دل بی طاقتمون بشه.هیچوقت اولین صدای طپش قلبتو  اولین عکس سونوتوفراموش نمیکنم حتی اولین لرزشهای کوچیکتو توی بطن خودم .باوجودیکه 9 ماه بارداری باحالت تهوعهای شدید همراه بودولی زیباترین بهاروتابستان عمرم روبا تودروجودخودم سپری کردم وبالاخره روز موعودرسید البته 3هفته زودترچون حرکاتت کم شده بود ودکترطاهری پناه نگران سلامتیت بودپس روز88.8.19به همراه بابا وعزیزی رفتیم بیمارستان لاله دل تودلم نبودبی قراردیدنت بودم دلشوره عجیبی داشتم ازساعت 9 تا11.5که برم اتاق عمل برام  یه قرن گذشت .بالاخره راس ساعت 12ظهر فرشته کوچولوی مازمینی شد.وقتی به هوش میومدم حالم خوب نبود ونمیتونستم نفس بکشم وهمین باعث شدکه باتاخیر 3ساعته فرشته کوچولومو ببینم .چیزیکه توی صورت قشنگ وآسمونیت بیشترازهمه جلب توجه میکردلپهای خوشگلت بودپرستارابهت میگفتن نی نی لپو هرکی میومد توی اتاق لپتومیکشید.وزنت3700 گرم وقدت50سانت بود.اولین شب باتو بودن حس غریبی بود تاصبح بیداربودم واصلا دوست نداشتم ازت چشم بردارم خیلی دلم میخواست توی این لحظه هام مامانم وخواهرم پیشم بودن وتوی شادیمون شریک بودن